Çocuklar için Masallar ve Filmler
Aklıma bir şey daha geldi. Gündemle ilgili değil, çocuklar dair... Bir uyarıda bulunmak istiyorum da... Geçenlerde çocuklara Odesa'yı okumak lazım demiştim ya... Ya da işte mitoloji yani... Homeros yazılı olan en iyilerinden bence... Neyse okurken tabii "ve sonra hepsini öldürdü" gibi bölümler var. Ya da işte cinsiyetçi sayılabilecek ifadeler... O tip durumlarda çocukların yaşına göre uyarlamalar yapmak önemli ama çok da kasmadan. Mesela "öldürdü" ifadesi 5 yaşında bir çocuğa okurken rahatlıkla kullanılabilir. Rahatlıkla dediysem çocukların ölümlü olduklarını anlamaları en azından insanın ölümlü olduğunu öğrenmeleri acıklı bir deneyim. Bu yüzden yıllarca ölümlerin açıklanamadığı çocukların bir gerilimde tutulduğu yığınla örnek mevcut. Konudan uzaklaşıyorum. Tekrar yakınlaşacak olursam çocuklara korkutucu olabilecek öğelerin olduğu masalları yaşa uygunluğu gözeterek belirli uyarlamalar yaparak okuyabilirsiniz hatta okumalısınız bence... Ama izletmek başka bir şey... Onları bütün bir sinema sektörünün tüm olanaklarını kullanarak korkutucu hale getirdiği figürlerin görselleri ile karşılaştırmakta sakın acele etmeyin.
Dinlemekle görmek arasında büyük fark var. Dinlediğinde kendi hayal gücünde kendi imgelerini yaratırken izlediğinde başkalarının düş gücü ile başkalarının zihni ile uğraşıyor çocuk. Demem o ki sinemadan, çizgi-filmden çok okuduklarınızı, uydurduklarınızı dinlemenin, kendi oyunlarını kurup oynamanın çocuklar için daha iyi olduğunu unutmayın lütfen... Onların oyun kurması, oyuncaklarına size rol vermesi çok kıymetli... İkiyüzlü olmayın. Oyunca azıcık bir saldırganlığa tahammül edemeyip "aaa kurtla kuzu kardeş kardeş oynasınlar yavrum" (zaten demeyin oyunda çocuk isterse dövüşebilirler, biri diğerini yiyebilir onun dünyası mümkün olduğunca karışmayın, sizin size zarar veren birilerine dair düşünceleriniz neler acaba bir gözden geçirin isterseniz) derken kontrolsüzce iğrenç televizyon ekranları karşısında çocukları bırakmayın.
Amma nasihatli iş oldu. Kendime de diyorum bunları... Evet dünya şiddet dolu bir dünya ama ekrandan görmek, karşında görmekten sözel olarak duymaktan daha zarar verici bile olabiliyor bazen. Ve demem o ki dünyanın geleceği zor günlerle dolu görünüyor. Güçlü ve baş edebilir bir gelişim için de bunlar mühim noktalar... Başkaları da var geldikçe yazarım bakarsınız...
Dinlemekle görmek arasında büyük fark var. Dinlediğinde kendi hayal gücünde kendi imgelerini yaratırken izlediğinde başkalarının düş gücü ile başkalarının zihni ile uğraşıyor çocuk. Demem o ki sinemadan, çizgi-filmden çok okuduklarınızı, uydurduklarınızı dinlemenin, kendi oyunlarını kurup oynamanın çocuklar için daha iyi olduğunu unutmayın lütfen... Onların oyun kurması, oyuncaklarına size rol vermesi çok kıymetli... İkiyüzlü olmayın. Oyunca azıcık bir saldırganlığa tahammül edemeyip "aaa kurtla kuzu kardeş kardeş oynasınlar yavrum" (zaten demeyin oyunda çocuk isterse dövüşebilirler, biri diğerini yiyebilir onun dünyası mümkün olduğunca karışmayın, sizin size zarar veren birilerine dair düşünceleriniz neler acaba bir gözden geçirin isterseniz) derken kontrolsüzce iğrenç televizyon ekranları karşısında çocukları bırakmayın.
Amma nasihatli iş oldu. Kendime de diyorum bunları... Evet dünya şiddet dolu bir dünya ama ekrandan görmek, karşında görmekten sözel olarak duymaktan daha zarar verici bile olabiliyor bazen. Ve demem o ki dünyanın geleceği zor günlerle dolu görünüyor. Güçlü ve baş edebilir bir gelişim için de bunlar mühim noktalar... Başkaları da var geldikçe yazarım bakarsınız...
