Olanı Vaad Et  

Alışveriş yapmayı sevmiyorum. Alışveriş Merkezlerini hiç sevmiyorum. Kabinlerden nefret ediyorum. Listeyi uzatabilirim ama kısa keseyim.:) Ama çocuk varsa mecbur daha çok alışveriş yapıyorsunuz. Her yıl değil her mevsim büyüyorlar bir de okuldan ansızın şöyle bir şey geliyor "yarın da japon olacaklar" ertesi gün "öbür gün de ispanyol olacaklar" ben nasıl uyum sağlayayım bu dünya çocukları haline. Evde bir kostüm depom yok ki :)Neyse mecbur alışveriş yapılacak peki nasıl olacak? İnternetten alıyoruz. Daha kolay. Kabin yok bir defa. Bir de mağazalarda herkes konuyla ilgili benim asla kaynağına ulaşamadığım eğitimleri almış gibiyken burada o bilmişlik de yok.
Neyse internet sitelerinde de bir ürün oluyor mesela tam beğeniyorsun altındaki yazıya bakıyorsun "tükendi" yazıyor. Ee tükendiyse silsenize yahu... Yok silmiyorlar. "Baaaak ben de neler vardı ama tükendi acele etseydin yetişirdin".
Tabii internette bile alışverişte kalamayan ruhum bu "tükendi" ifadesinden nerelere gitti. Düşündüm de bazı insanlar kendilerinde çoktan tükendiğini bildiği halde sevgi varmış gibi, istikrar, süreklilik varmış gibi, elseverlik, özveri varmış gibi, hiç bir umudu, hiçbirşeye inancı kalmadığı halde inancı varmış gibi, gram cesareti bulunmadığı halde o da varmış gibi yapmıyor mu? Arkadaşlık, dostluk sürdüremeyeceksin sen kendini biliyorsun e be insan niye varmış gibi yapıyorsun? Kapitalistin tükenen malını vitrinden indirmemesi gibi sen de yokluğunu bildiğin oldurmaya da çalışmadığın şeyleri sırf kandırmak için mi yüzüne gözüne, ağzına diline asmaktasın?
Neyse bu da benim öznesiz serzenişim olsun.
Olanı vaad edenlere iyi geceler...