Manisa'da askerlerin zehirlendiği yer İdris'in askerliğinin acemiliğini yaptığı yer. Bütün bir ömrü boyunca tüm mücadelelerinin yanı sıra bir de askere gitmemekle uğraşıp sonra kocaman adamken öyle küçük çocuklarla birlikte oralarda... Çok kötü zamanlardı çünkü Manisa'da hayatta kalmanın bile zor olduğunu sesinden anlıyordum. Bir gece domuz gribi salgınından yoğun bakıma kaldırıldı. Bildiğiniz ölüyordu, bir iki gece sürdü hayati tehlike... Zor günlerdi. 30 küsür gün sürüyor galiba acemilik işi... Hayatta zor kaldı, geri dönemeyebilirdi anlayacağınız...
Ondan dinlediklerimden "ölecek mi" diye beklerken yaşadıklarımdan o günlerdeki yalnızlığımızdan, ıssızlığımızdan biliyorum ki askerler ilk kez ölümle karşı karşıya gelmiyorlar. Diyeceksiniz ki o yıllarda herkes domuz gribinden yoğun bakıma kaldırılıyordu. Öylesi değil ciddi bir salgın oldu Manisa'daki birlikte ve gerekli önlemler alınmadı o vakit de.
Şimdi yaşananlar da çok ciddi. Asker, zayiat, salgın, zehirlenme sözcükleri üzerine düşünün.
Yaşar Kemal Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana'da bütün gerçekliğiyle anlatır askerliği... Donanları, bitlenenleri, açlığı, sefaleti, kaçaklığı... Hepsini... Erlerin garibanlığını düşünüyorum. Şovenizmi yok eden bir şey askerlik bir yandan da... En çok şovenist çığırtkanlık yapanlar bir yolunu bulup askerden yırtanlar aslında. Zenginler... Askerlik yapmayıp vatan millet edebiyatı yapanlar...
Zavallı çocuklar orada hem hastalar hem bir yakınları yok yanlarında uzaklar merhametten... Uf ne yana dönsek acıya bakıyor gözlerimiz...