NOT: Geçen yıl bugünden...  
Şimdi de ana babalara bir hatırlatmamız var (ana-baba derken isterseniz geniş anlamda sosyal ilişkilerimizde bu rolleri üstlendiğimiz her türlü durumu anlayabilirsiniz).
Bir çocuk anne babasıyla yaşadıklarını niye paylaşmaz? Genellikle verilen yanıt şöyledir "eğer anne babasının kızacağından korkuyorsa paylaşmaz". Evet doğru 10 puan... 
Ama bundan ibaret değil nedenlerimiz... Anne babasının her türlü abartılı tepkiler vermesinden korkabilir. Mesela sevinilecek birşeye çocuğun kendisinden de çok sevinip, üzülecek birşeye ondan çok üzülmek gibi... Arkadaşlarına kızdıysa çocuk ya da genç onlara, ondan da çok kızmak gibi... Bu tip duygusal rol çalan tepkilerimiz birikerek onun duygularını ve yaşadıklarını bizimle paylaşmasını engelleyebilir.
Ama tabii bir de şu var. Çocuğun özellikle ergenin içinde gizli saklı çekmecelerinin küçük sırlarının olması iyi birşeydir. Onların zihninin, ruhunun içinde gözleriniz olmasın. Çocuklar öyle hissetmesin. Onlara özerklik hakkı tanıyalım, lafta değil gerçekte özel alanlarının olmasına izin verelim lütfen...
Anne babaya hiç "yalan" söylemeden büyüyen çocuk pek de sağlıklı gelişmiyordur. Biraz da görmezden gelin, yüzleştirirmeniz gerektiğinde çok ahlakçı ve sert davranmayın. N'olcak sanki... Ve dürüst olalım hangimiz "yalan" söylemedik ki... Mevzu kritik konularda gerçekleri tam olarak anlatmasıdır. Kritik olanı ve olmayanı yaşamın içinde gösterin, öğretin yeter.
Niyeyse geldi öyle söyleyim dedim...